Tussendoortje

Kracht toont zich niet. Dat is misschien al vaak zo, maar vereist ook dat je het ziet. Je moet erachter zien te komen wat je kracht is en daarvoor moet je die tonen. De opgroeiende gorilla's hebben dat opgelost door met elkaar te spelen. Zou je dat niet doen, aldus Frans de Waal, dan zou je een baby per ongeluk doodslaan. Je moet dus zien wat je kracht is om hem in te kunnen houden. Ik zeg ook vaak tegen leerlingen dat ze veel woorden moeten schrijven, inperken kan daarna weer.

Een leerling wordt boos. Waarom is het goed om veel woorden te schrijven? De andere docenten vinden juist less is more. De boosheid van mijn leerling is een les. Toon je boosheid. Aan de andere kant zoek ik niet de confrontatie, daarvoor voldoe ik niet voldoende aan mijn eigen consignes. Deze blog was niet eerst heel lang voordat ik hem inkortte. Het is bij nader inzien niet nodig. Er gaat veel vooraf en er volgt veel.

Het is maar wat je kracht noemt. Waar haal je de kracht vandaan om je kracht te beheersen? Ik heb gedacht dat ik mezelf ontsloeg van oefening door gewoon maar te schrijven. En ik bedacht mijn format zodat ik verder niet op vorm hoefde te letten. Die zorgeloosheid zal me opbreken. Ooit ontdek ik dat ik rondtol in mijn taal. Dan zal ik zeggen: dat deed ik al en zal ik blijven doen. Wat dan nog, zul je zeggen. Ja wat dan nog, daar zeg je me wat.