Eigenlijk zijn het allemaal bijzaken. Je kunt er wel over doorzeuren maar je kunt dat net zo goed niet doen. En als je dan wel doorzeurt, dingen ertegenover zet, erover doorgaat, dan raakt de boel uit het lood. Dat kan ik wel uitleggen, maar het is al uit het lood, en dat brengt de balans allemaal niet terug. Als je me niet vertrouwt, ook goed, dan ga ik wel iets anders doen. Of ik ga gewoon door want ik weet dat jij dat ook het liefste wil.
Groter maken dan nodig, dat is waar het op neerkomt. Ja, ik begrijp dat wel, je wil gewoon weten waar je aan toe bent. Je houdt ons een spiegel voor of misschien wil je zelf wel weten waar de kaders liggen die jou oriëntatie bieden. Of je zegt me wat je zo goed aan me vindt zodat ik me eindelijk daarnaar ga richten. Mooi en aardig, maar je wil dit eigenlijk gewoon niet, ik moet zelf maar weten hoe ik de zaken aanpak, of niet aanpak.
Weet je, ik zeg ook maar wat, ik vind helemaal niet dat jij de zaken op een bepaalde manier moet aanpakken. Dingen kunnen ook gewoon gedaan worden, op het moment dat ze gedaan worden. Dat voel je wel aan. Best raar dus dat we het hierover hebben. Stilstaan bij wat gewoon beweegt en waar je op kunt afstemmen. Niet nodig beste vriend. Je doet de dingen en ik heb gewoon gezegd hoe ik het zie. Ik zei iets, jij probeert er iets van te maken, en dat is dus niet nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten