Kritiek gaat gepaard met een streep. Of een paar strepen. Je trekt echt wel die streep, dus is er ook een andere kant, de streep van de andere kant die eigenlijk ook een andere streep is. Anders zou die streep ons niet kunnen verbinden. Dit is wat we al weten maar ik zeg het toch. Mijn vrijheid om dingen te zeggen is nu juist dit gefladder waarbij we onze schouders ophalen en ontspannen weer laten zakken.
Mijn vader hield een speech bij ons huwelijk (21 jaar geleden). Mijn vrouw Inez vond de tekst in de knipselmappen van mijn vader. Hij wenst ons geluk terwijl hij weet heeft van teleurstellingen die zullen komen. Dat zegt niets over zijn voorspellende gaven, eerder over wijsheid die niet eens persoonlijk hoeft te zijn. Teleurstellingen vinden overal plaats, zeker wanneer er verwachtingen zijn. Je moet elkaar dan steunen, en alleen al daarom is het mooi dat Inez die speech terugvond.
Zoeken naar geluk is dat je een streep trekt. Hier jij, daar het geluk. Kijk ik vanuit het geluk, dan ziet de streep er anders uit, en is het eigenlijk ook een andere streep. Je bent niet meer op zoek maar hebt het gehad. Ik zie hoe het eruit ziet. Ik zie de speech van mijn vader. Het huwelijk was ook maar een streep, want daarvoor was ik allang met Inez. Ook mijn vader keek terug.
Zo had ik het nog niet benoemd gezien, met die streep. Maar ik constateer tot mijn vreugde dat ik zelf die streep aardig heb opgerekt, misschien hier en daar wel over ben gegaan. Minder verwachtingen, minder teleurstellingen. Mijn eigen koers blijven varen. Ach, en de streep van mijn huwelijk moge bekend zijn. Helaas of misschien gelukkig heeft papa daar niet kunnen speechen. Ik ben nog steeds blij dat wij dit bij zijn afscheid wel konden doen.
BeantwoordenVerwijderenToch vind ik het nog best vreemd dat mensen het normaal vinden geen verwachtingen te hebben, puur om zich in te dekken tegen teleurstelling. Met die streep ben ik nog niet klaar, hij schuift vooral.