Het is zó moeilijk om die Russen te begrijpen! Echt moeilijk. En we zijn al een tijdje bezig hè. De Russen, dat zijn, misschien samen met die Chinezen, de mensen die het moeilijkst te begrijpen zijn. Je kunt ze watchen, je kunt er oneindig over praten. Maar je hebt dan het gevoel dat je geen steek bent opgeschoten. Hebben ze weer een paar honderd mensen de handen op de rug gebonden en neergeknald. Handen op de rug gebonden? Ja, onbegrijpelijk.
Geen wonder dat die Russen zich onbegrepen voelen. We hebben dus die duiders hard nodig. Laat ze aanschuiven in het zwarte gat. Vandaag werd gezegd dat Rusland een zwart gat wordt. Ze tuimelen er zienderogen in. Aan hun lichaamstaal zie je dat ze het ook niet helemaal hadden zien aankomen. Als dit klopt zijn ze het contact met de wereld (behalve misschien de Chinezen) kwijt. Nou goed, als ze maar in contact met zichzelf staan.
Er is een domino-effect die kant op. Een beginpunt is moeilijk aan te wijzen, of het moest de idee van een beginpunt zijn. Soms denk ik het rationalisme. Soms denk ik denk ik. Reageer daar eens op. Ja, desnoods met niets. Ja, wat kan er nog overheen? Het start ergens hierzo en dan vallen de steentjes richting oost. Zo lopen we achter onze oriëntatie aan. Er is ook een omgekeerd domino-effect, Going West. Zoek je een beginpunt, dan begin je ook weer ergens hierzo. Stel mijn vergezochte theorie klopt, dan kunnen we altijd weer beginnen en tuimelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten