Een goed landschap verdeel je in drieën. Daar tussen akker en lucht moet de bomenrij zijn. Licht naar beneden, vocht naar boven. Aarde wordt water wordt lucht, lucht wordt licht wordt blad wordt grond. Het vuur moet ergens zijn, anders was het landschap kil.
Wie zoekt zal vinden. En als het er al is, hoef je niet meer te zoeken. Zo adviseer ik leerlingen om eerst na te denken voor ze het monsterlijke woordenboek induiken. Het is een lose lose als je doorkrijgt dat je had moeten nadenken voor je was begonnen.
Alles komt dus aan op timing. Je moet het juiste ding op het juiste moment weten. Daarna kun je je succesvol afschermen tegen het denken en het succesvol verwelkomen. Het wordt een loose loose. Ongetwijfeld (twijfel is nu niet meer nodig) is daarom die landschapslijn niet scherp, en spelen de drie vage lagen hun spel.
Alles stond klaar voor die vierde, onzichtbare lijn. De treindraden drijven ons door dit landschap dat zijn toespitsing vindt in deze punt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten